θρύβω

(Μ θρύβω)

θρυμματίζω, συντρίβω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θρύπτω, αναλογικά προς άλλους ενεστ. σε -βω, επειδή συνέπιπταν οι αόριστοι (-ψα) και οι μέλλοντες (-ψω)

κατά το σχήμα έθλιψα - θλίψω - θλίβω, έτριψα - τρίψω - τρίβω έγινε και έθρυψα -θρύψω - θρύβω].